Opening fysiotherapie centrum Offinso

Lieve mensen,

Hier zijn we weer vanuit Ghana!

We verblijven alweer een week in Offinso, revalidatiecentrum van Mr. Ark. We hebben onze draai gevonden hier. Wat een andere cultuur zeg. Deze week hadden de studenten dus een ‘vaste' week en hebben ze geen tijd voor therapie. Waardoor wij even rustig kunnen wennen hier. Deze week hebben we voor het eerst de gehandicapten kinderen gezien die hier vanuit de omgeving komen voor fysiotherapie. Deze kids komen op dinsdag en donderdag naar het centrum, ze worden met een busje opgehaald met driver Fabio en Ghanese vrijwilligster Belinda. In de ochtend krijgen ze therapie en in de middag gaan ze of spelen of rusten. Doordat er kort geleden een paar kindjes zijn overleden, waren er dinsdag maar 5 kindjes gekomen. Drie meisjes uit de omgeving en 2 jongens zwaar gehandicapt uit het centrum. Donderdag waren alleen de drie meisjes er, de jongens waren ziek. Wat maakt je hier veel mee zeg, sommige dingen wil je eigenlijk helemaal niet mee maken.

Zoals afgelopen dinsdag, de kinderen kregen rijst voor lunch. Er zijn dus al meerdere kinderen ziek hier in het centrum. Antwi, een gehandicapt jongetje was ook ziek. Toch kwam hij de hele dag naar de fysiotherapie. Tijdens de lunch kwam al de rijst wat hij net naar binnen had gewerkt er weer uit. Om alle gebouwen hier in het centrum zitten soort van gleuven waar mensen hun behoeftes in doen, troep in gooien etc en dus ook kots van kinderen in werpen :S

Nu bleek de rolstoel van Antwi wel op de rem te hebben gestaan alleen de rem blijkt het dus niet goed te doen. Reed de rolstoel waarin Antwi zat zo in de gleuf, zijn hoofd knalde keihard op de rand. Oeooe, dat was toch eng om te zien en wat een knal. We konden niks doen. Wij schrokken ons rot en dachten echt dat hij dood was. Hij bewoog namelijk helemaal niet. Truus en Femmuz hebben hem opgepakt en in de rolstoel gezet. Belinda kwam gelijk terug en zei helemaal niks, het leek net of het haar niks deed. Ze veegde en poetste hem een beetje schoon en klaar. Wij dachten, ja daaaag. Die gaat eerst maar is naar het ziekenhuis en laten checken of alles oke is met hem. Wij stonden er echt op met z'n allen dat Antwi naar het ziekenhuis moest. Truus ging met Antwi en de verzorgster van hem mee naar het ziekenhuis hier in Offinso. Als we Truus de verhalen moeten geloven is het echt zo onhygiënisch hier in het Ziekenhuis en willen we hier ook echt niet ziek worden. We doen ons best hier om gezond te blijven. Gelukkig gaat het met Antwi wat beter, had uitdrogingsverschijnselen en was gewoon echt ziek. Hij verblijft nog wel in het ziekenhuis.

Ook zijn we deze week voorgesteld aan de burgemeester van Offinso. Mr. Ark deed net of wij hele belangrijke mensen zijn en moesten dus even een praatje maken met hem.

Vrijwilliger Elin, die werkt voor de organisatie Live Build had afgelopen woensdag haar afscheidfeestje en een soort van opening van het nieuwe gebouw. Deze organisatie heeft het nieuwe fysiotherapie centrum gebouwd. Het is nog helemaal niet af hoor. Zo hebben wij dus ons eerste echte Ghanese feestje mee gemaakt. Alle Obruni's aan één tafel, wel heel grappig. En wat een speeches zeg, Mr. Ark, belangrijke mensen, burgemeester en noem maar op. Zelfs Truus heeft gespeecht hahah. Sanne, onze opdrachtgever kon er helaas niet bij zijn en had ons gevraagd om haar speech voor te lezen, Truus wilde dit gelukkig doen. We hebben ook veel moeten bidden.

Deze week zijn we ook voor school bezig geweest hoor hihi. Maar het is ons wel duidelijk dat ons handboek pas echt goed gebruikt kan worden als het nieuwe centrum met fysiotherapeut klaar is. Daarom gaan we de komende weken ons bezig houden met de inrichting van het nieuwe centrum. Hiervoor gaan we ons sponsorgeld voor gebruiken. We hebben al om de tafel gezeten met de timmerman en de mannelijke naaister. De timmerman gaat mooie tafels, kasten en behandelbanken voor ons maken. De naaister gaat voor ons mooie grote matten maken. Woensdag zullen we op pad gaan voor Dettol, we gaan het hier toch schoonmaken. Dit is errug nodig. Ook zullen we materialen kopen zoals een hometrainer, stoelen en handdoeken etc. We hebben zin om te shoppen in Kumasi. Ohjah we zijn ook nog naar Kumasi geweest op de big market. Wat veel op elkaar staande kraampjes, door elkaar heen met van allerlei spullen en smalle gangetjes. We konden de uitgang niet eens meer vinden.

Het leven hier in Ghana is heel relaxt. Wij beiden moeten erg wennen, zowieso aan de cultuur en viezigheid. Maar ook aan de dagindeling, die is niet zo vol gepland als dat we in Nederland gewend zijn. We hebben het hier goed naar onze zin alleen af en toe vragen we ons af wat we hier doen, want in Nederland hebben we het zo goed en hier mag je blij zijn als er water is. We kijken uit naar de weekenden dat we wat van Ghana te zien krijgen. Vannacht om 3uur vertrekken we naar Kumasi om daar de bus te pakken naar Takoradi om daar heerlijk een weekendje aan zee te blijven in een Nederlands resort. Het eten blijkt daar echt gigantisch goed te zijn dus ff geen rijst en rode saus.

Groetjes van ons.

Revalidatiecentrum Offinso

Vrijdag de 19e waren we van plan om 12.00 uur de bus te pakken in Nsawam, hier was geen officiële stopplaats, maar met de buschauffeur te hebben gebeld wilde hij ons daar wel oppikken. Na uren gewacht te hebben kwam om 15.00 uur eindelijk de bus. Er zou een bus met airco komen, gelukkig was dit ook zo. Aangekomen in Kumasi werden we opgehaald door vrijwilliger Elin. Gelukkig was het nog maar 40 minuten rijden naar Offinso. Aangekomen in Offinso was het al 20.00 uur en hebben we kennisgemaakt met Mr. Ark en wat gegeten bij hem thuis. Daarna wilde we heel graag douchen aangezien we al vanaf 12.00 uur in de zon hebben gewacht tot de bus kwam. Maarja er kwam geen water uit de kraan en douchekop, dus wassen we ons met emmers water. De kamers waren echt gigantisch goor. We zijn met z'n allen gelijk aan de schoonmaak gegaan. Dit was een beetje een tegenvaller. We dachten lekker te kunnen slapen maar het bed van Fem stortte zowat in. Volgende morgen hebben we eindelijk wat van de omgeving kunnen zien ,de boerderij, studenten en het nieuwe fysiotherapie centrum.

De omgeving hier is stukke mooier dan in Accra en Nsawam. De mensen zijn erg vriendelijk en behulpzaam, overal hoor je muziek. Heel gezellig. We eten drie keer per dag bij Mr. Ark in het huis. Het eten is lekker, wel eentonig maar wel vol te houden voor 2 maanden haha. De keuken is zo ranzig en niet voor te stellen hoe vies, het lijkt eigenlijk niet eens op een keuken.
De studenten houden aankomende week een vaste week, hierin gaan de studenten 's ochtends en 's middags naar de kerk en tussen de middag houden ze slaapuurtjes, dus therapie past er niet tussen. Er is hier geen vaste therapeut aanwezig, wat we wel gehoopt hadden zodat we ons handboek aan kunnen overdragen. Nu moeten we eigenlijk met z'n drieën, Truus en wij enige structuur zien te krijgen in het behandelen van de studenten. Ook het nieuwe fysiotherapie centrum is nog niet helemaal af, de vloeren moeten nog uitharden, elektriciteit moet aangelegd worden en de fundering om het gebouw heen moet nog gemaakt worden. Ze verwachten over drie weken dat het gebouw zo goed als af is zodat wij met z'n drieën het gebouw mogen inrichten met al ons sponsormateriaal etc. We kijken er nu al naar uit. Waar we ons ook mee bezig gaan houden deze weken is het zoeken naar een vaste fysiotherapeut die hier fulltime kan gaan werken in het nieuwe gebouw. Dit blijkt niet makkelijk te zijn aangezien therapeuten schaars zijn en vaak niet willen werken in dorpjes.

Vandaag zijn we de markt wezen opzoeken in Offinso. Dit is een grote markt waar ze echt van alles verkopen. We hebben allemaal een grote emmer gekocht zodat we ons eigen douchewater kunnen halen ;) Deze week gaan we nog een dagje naar Kumasi, de gehandicapte kinderen uit de buurt komen dinsdag en donderdag hier op het centrum, waar we enige therapie kunnen geven. Woensdag staat op de planning dat we naar het ziekenhuis in Offinso gaan om daar de fysiotherapie te gaan bekijken. En ja ja vrijdag gaan we voor een weekendje naar Cape Coast, relaxen aan zee, warme douche, schone omgeving en lekker eten. We waarderen Nederland nu al.

Ohjah, lieve vrienden en familie jullie foto's hangen op onze kamers hoor

Doeiiii Liefs Ons.

Orthopedisch Trainings Centrum Nsawam

Orthopedisch Trainings Centrum

Hier zijn we dan weer na weken, zondag de 14e was het de bedoeling dat we om half 1 met de bus vanuit Accra naar Nsawam gingen, maar helaas was de bus van half 1 kapot en hebben we moeten wachten tot half 3 om uiteindelijk richting Nsawam te kunnen. Daar zaten we dan met al onze bagage 2 uur lang te wachten. De busreis ging erg snel en na een uur werden we in Nsawam afgezet. Dikke chaos en allemaal mensen om ons heen, gelukkig werd er al meteen een taxi voor ons geregeld.

Bij het OTC werden we gelijk al goed ontvangen door Sister Elisabeth en konden we gelijk al onze bungalow in. We moesten hier wel even wennen hoor, veel rustiger en zelf voor ons eten moeten zorgen dus de lokale markt op. Wat echt nog steeds goor is, op al het eten zitten vliegen etc. We eten op dit moment veel uit blik hahaha, veel veiliger.

We hadden gehoopt dat we lekker uit konden slapen maar helaas, we moesten gelijk al om half 8 beginnen. We kregen eerst een rondleiding door het OTC en het ziet er allemaal erg goed uit. Super werkplaats, zwembad en oefenveranda. Maandag hebben we dus voor het eerst meegekeken. Fem bij fysioterapeut Rosalie en Femmuz bij orthopeet/fysiotherapeut Raphael. Alles gaat hier echt op zijn Ghanees. Mensen komen vanuit heel Ghana hier heen voor een consult. Ze krijgen een nummer op een papiertje gekliederd en moeten dan echt uren wachten voordat ze aan de beurt zijn.

Wat ons hier echt opvalt is dat de kinderen hier echt heel hardhandig worden behandeld en zelfs geslagen. Hier schrokken we wel van hoor. Poe! Sommige dingen die wij hier zien worden in Nederland echt niet geaccepteerd. Verder spreken de ouders en kinderen soms bijna geen Engels zodat de communicatie echt soms lastig is. Ook het meekijken was vaak in het Twi waardoor we soms moesten raden wat er gezegd werd, ze vertaalde soms een klein beetje..

De volgende dag hebben we gezien hoe ze ochtend gymnastiek krijgen. Daarna werd er tegen ons gezegd ga maar met de kinderen aan de slag haha. We werden naar de speelplaats gestuurd om met de kinderen te lopen, nou die kids waren echt totaal niet gemotiveerd en hadden ook geen speelgoed om het misschien wat uitdagender te maken dus hebben eerst maar even bij Sister Elisabeth speelgoed gevraagd.

‘S middags kwam Truus, Nederlandse fysiotherapeut, aan in Nsawam waar wij ook mee gaan werken in Offinso. Aangezien er geen bungalows meer vrij waren, slaapt Truus nu in onze woonkamer, die we even omgetoverd hebben tot haar slaapkamer. Truus is een super fanatiek en lief mens. We hebben het hier 's avonds erg gezellig, kijken Gooische vrouwen en Grey's Anatomy.

Fysiotherapie North Ridge en Markola market

Hi everybody,

Hier zijn we weer met ons verhaal ;) Echt super bedankt voor al jullie reacties, erg lief.

We hebben de afgelopen dagen mee gekeken met fysiotherapeuten die werkzaam zijn in ziekenhuizen, hier in Accra. De Ghanese fysiotherapeuten waren Sandra, Dorethy en Cherety en ook werkte Jean Paul, een Nederlands/Engelse fysiotherapeut daar voor twee weken. Hij is een super enthousiaste kinderfysiotherapeut die al jaren werkt in Londen, daar heeft hij vooral ook veel te maken met de doelgroep Cerebral Palsy waar wij in Offinso bij Mr. Ark ook veel mee te maken krijgen. Ook is ons eindafstudeerproject hierop gericht. De afgelopen dagen hebben we met veel te grote witte jassen aan rondgelopen (lelijk). De dagen waren super interessant en erg leerzaam. Ook beseften we ons dat we nog veel moeten leren. Gelukkig vond Jean Paul ons handboek erg indrukwekkend, dit gaf ons een prettig gevoel. Hij zij dat we hier vooral moesten genieten. Jean Paul en de andere Ghanese fysiotherapeuten waren zeer enthousiast en betrokken ons erg bij hun therapieën. Het leuke van het meekijken was dat we vooral veel nieuwe ideeën hebben opgedaan.

Makola market

We dachten na de hele ochtend te hebben meegekeken, gaan we even relax rondlopen op de Markola Market. Eerst vroegen we ons al af of dit überhaupt wel de goede markt was want het was echt een chaos. Ze verkopen echt werkelijk alles op deze markt, van pruiken tot vieze, stinkende met vliegen erop zittende vissen. We liepen als enige Obruni's op deze markt en we worden ook nog steeds afgezet door die taxichauffeurs omdat we blank zijn. Tot slot hebben we onze busticket gekocht om zondag naar Nsawam te gaan.

Ook heel bijzonder was het om te zien dat de zon hier afgelopen woensdag een grote kring om zich heen had, het leek wel een ronde regenboog.

Gisteravond waren we uitgenodigd om te kaasfonduen bij Diana thuis. Dit was echt heel gezellig en lekker, ff heerlijk Nederlands gegeten. Het Ghanese eten is nog steeds niet te eten, Fou fou en Banku, iel. Vanavond gaan we waarschijnlijk met Kirk Accra in. Morgen gaan wij voor Bianca, Kirk en Diana koken. De dagen dat we redelijk goed internet hebben zijn zondag voorbij dus geniet nog maar van dit verhaal. We hebben geen idee wanneer het volgende verhaal er op komt.

Bye bye

Liefs

Basisschool sloppenwijk Accra en Korle Bu Teaching Hospital

Hier zijn we weer!

Even een verslagje van onze eerste echte Ghanese sloppenwijk school (S.Aid Baby care project) en fysiotherapie in Korle Bu Teaching Hospital ervaring. Half 7 ging de wekker, ook dan is het al erg heet. We zijn samen met Bianca en Tine (vrijwilliger) op pad geweest naar de sloppenwijken van Accra waar het S. Aid Baby care project zit. Daar naartoe lopen was het me toch een stinkerij, rotzooi en viezigheid zeg. Ook daar werden we gastvrij ontvangen. Alle kleuters bleven maar ‘Obruni' (blanke) roepen en zaten aan ons. Daar moesten we even aan wennen hoor en onze witte T-shirts waren al snel super bruin. Er werd zo hard getrokken aan Fem der broek dat ze er scheuren aan heeft overgehouden hihi (waarschijnlijk is ze ergens achter blijven haken ;)) Tijdens het verblijf op de school zijn we vooral druk geweest met iedere keer onze handen wassen met desinfecterende zeep. Haha grapje. Die kinderen doen hun plasje gewoon in de hoek op de speelplaats, onderbroekje opzij en dan hopla, geen handen wassen. Hmm, erg vies! Nouja, we mochten in ieder geval mee kijken hoe er les werd gegeven en hebben zelfs moeten helpen met lesgeven. Ohja, en bij binnenkomst van de klaslokalen werden we hartelijk ontvangen door een zingende klas, zo lief.

Daarna zijn we met onze vieze kleding, bruin witte t-shirt en zwarte voeten naar het Korle Bu Teaching Hospital gereden. Ook daar werden we super lief ontvangen en werden direct doorgestuurd naar de fysiotherapie afdeling. Eigenlijk wilden wij nog even onze voeten wassen en schone lange broek aan doen maar ja, geen tijd. We werden gelijk doorgestuurd dus stonden we daar met onze zwarte gore voeten op de fysiotherapie afdeling waar ze ons raar aankeken. Gelukkig mochten we eerst onze voeten wassen. Toen werden we voorgesteld aan de ‘big boss' van de afdeling. Nou, die vond het maar raar dat we allebei Femke heetten. Ze reageerde een beetje vreemd en vertelde dat ze in Ghana daarom allemaal twee namen hebben dus hebben we ter plekke maar gauw een tweede naam verzonnen...dus... En ze hadden onze mail niet ontvangen dus, het was best ongemakkelijk de eerste kennismaking. Vanaf nu stelt Femke P zich maar voor als Femmuz. Dit voorkomt hopelijk een boel verwarring haha. Op de afdeling daar was het verder heel leuk, we mochten van de ‘big boss' eigenlijk alleen maar observeren maar gelukkig waren de fysiotherapeuten Jean Paul en Sandra super aardig en mochten we het één en ander voelen, meedenken en spelen met de kinderen. Morgen gaan we naar North Ridge Hospital.

Bye

Weekendje weg naar zee

Heee luitjes,

Hier weer een bericht vanuit Ghana. We hebben de zon op het strand overleefd hoor, maar wat zijn we toch rood geworden en wat doet het pijn. Ondanks dat we maar bleven insmeren en in de schaduw hebben gezeten. Het was een super gezellig en leuk weekendje weg.

Oke, afgelopen vrijdag zijn we op stap geweest met Kirk en Ricie (weekendbeveiligings-mannetje). We zijn richting ‘ Lake Volta' gereden en onderweg hebben we onze eerste kokosnoot ervaring gehad, hele drellige en zachte cocos maar verrukkelijk. Ook zijn we gestopt bij ‘ Shai Hills' hier hebben we apen en antilopes gezien.

Toen heeft Kirk ons hotel ‘Afririko' laten zien. Aangezien we heel erg honger hadden en we nog een boottocht gingen maken, hebben we het maar met elkaar gecombineerd. Op de boot hebben we onze eerste echte Ghanese vis gegeten. Wij zijn netjes begonnen zoals onze ouders ons hebben opgevoedt dus, met mes en vork eten, maar dit bleek niet de ghanese manier te zijn. Vandaar dat we onze vis verder hebben gegeten met onze handen, we dachten dat we onze vis goed gefileerd hadden maar dat viel tegen hoor, want Kirk en Richie gingen ook onze resten nog even opeten, zelfs het hoofd van de vis...iel!! Tijdens de boottocht hebben we heel culturele dingen gezien hahah Akosombo Dam, Elektriciteitspalen van Togo en het huis van de eerste president van Ghana.

Daarna hebben we het huisje van Richie gezien. Hij woont samen met zijn vrouw en twee zoons in een piepklein huisje, zo groot als de slaapkamer van Femmuz. Hele vriendelijke mensen, Fem staat met een gekke Ghanees op de foto en Femmuz moest mee koken, erg grappig.

Bianca en Diana (vriendin van Bianca) hadden afgelopen weekend gepland om naar zee te gaan met Jodian en Storm. Ze vroegen of we mee wilden met hun naar ‘ Emily's place' in dorpje Fete aan zee. Het was echt een super leuk huisje, mooie kamers maar helaas geen airco. Echt super luxe want een ghanese man maakte iedere ochtend ons ontbijt klaar en het avond eten.

Voor de Feyenoord liefhebbers onder ons, wij hebben het trainingscentrum van Feyenoord gezien waar ghanese kinderen gescout zijn en worden opgeleid tot een professioneel voetballer.

Tijdens het verblijf aan zee hebben we vooral veel geluierd, gespeeld met de kids en ook nog heerlijk gegeten. We zijn een dagje naar een resort geweest, ‘ White Sands', lekker luxe en veel lekkere dingen gegeten. Achteraf kregen we de rekening en de helft stond er niet op. Vette meevaller, hihi. Het kost al geen drol hier

Als je hier in Ghana eten besteld moet je er vanuit gaan dat het eten 2 uur later pas komt, we overdrijven niet. Zelfs een colaatje brengen doen ze een uur over. Dus tijdens het ontbijt moet je eigenlijk al je lunch bestellen.

Bij hotel ‘Tills' zijn we naar het strand geweest , het zand is me toch potje heet, je moet echt rennen naar de zee of de schaduw. De zee hier is beetje te vergelijken met de scheveningse stranden niet echt zo prachtig als Thailand en Aruba ;)

Morgen begint hier ons echte leven. Om 8uur worden we verwacht bij een Ghanese school in de sloppenwijken. ‘s Middags gaan we meekijken in het ‘Korle Bu' ziekenhuis ook woensdag en donderdag. We zijn heel benieuwd wat we daar aantreffen en we hopen dat het in het ziekenhuis niet stinkt (dit heeft Kirk ons wijsgemaakt).Vrijdag vertrekken we naar Nsawam waar we een week lang mogen meekijken in een Orthopedisch trainingscentrum.

Tot het volgende verhaal.

Veel liefs en groetjes

Bezoek aan de New Horizon School en een play date

Lieve allemaal,

Wat leuk al die reacties, worden onze verhalen toch nog gelezen haha;). Vanochtend zijn we naar de New Horizon school geweest op aanraden van Margriet. We werden erg lief ontvangen en de rondleiding duurde kort. Wel leuk om te zien hoe zo'n school is opgezet.

Ook hadden we vandaag een Playdate met de nanny's en de kinderen. Dit houdt in dat de kinderen spelen met de nanny's en de mama's bijkletsen. En wij lagen heerlijk in het zwembad te badderen. We dachten lekker af te koelen maar het water was gewoon warm!

We wilden deze middag goed afsluiten met een bezoekje naar de African Market! Helaas hebben we deze markt niet gehaald aangezien geen enkele taxichauffeur wist waar deze markt was. Dus hebben we uren in de taxi doorgebracht, niet wetende dat we de hele verkeerde kant op gingen. Uiteindelijk zijn we nog voor het donker thuis gekomen. Vanavond heeft de nanny een ghanees gerecht gemaakt en vol trots heeft ze dit aan ons laten zien dus we zijn benieuwd hoe dit smaakt.

Morgen staat er op de planning dat we babypeuter gaan zwemmen met Jodian. Ja ja collega's, zelfs hier is babypeuter zwemmen helemaal hot. Wie weet doe ik nog leuke ideeën op voor mijn lessen haha. 's Middags proberen we nog een poging te wagen om naar de markt te gaan en 's Avonds gaan we naar een sushibar, die hier net is geopend. Geen idee of het wat is. Vrijdag gaan we een dagje op pad met Kirk en het security mannetje.

Deze twee weken in Accra proberen we er nog wat verhalen op te zetten aangezien we hier internet hebben. We gaan er vanuit (en iedereen zegt het ook) dat we daar geen internet hebben en dat we vooral hier van de luxe moeten genieten dus dat doen we dan maar...

We zijn goed aangekomen!

Akwaaba

Hoi lieve allemaal,

Hier ons eerste berichtje vanuit Ghana. We zijn goed aangekomen, joehoe! De hitte kwam ons al te gemoet toen we uit het vliegtuig stapte. Het is hier 38 graden. Op het vliegveld kwamen we bij toeval de fysiotherapeut Jean Paul (inimini mannetje die veel lacht) tegen, bij hem gaan we een week meekijken in het ziekenhuis in Accra. Het zoeken naar de koffers was een chaos, die karretjes rijden voor geen meter. Hierdoor hebben we flink wat mensen aangereden haha. Kirk (waar we de komende twee weken verblijven) kwam ons ophalen op het vliegveld. Hij zou klaar staan met een bordje met Femke erop, die konden we niet vinden. Fijn dat Kirk, Femke P herkende. Gelukkig paste al onze baggage in de big car van Kirk ;)

Kirk is een beroemdheid hier in Ghana haha. Hij maakt mooie muziek en heeft zelfs een lied geschreven voor de voetbalclub hier in Ghana. Voor meer informatie zie ‘ Twee geddo' op facebook of Twitter. In de auto onderweg naar het huis van Kirk en Bianca stond de muziek al hard aan

http://www.youtube.com/watch?v=r8IMFpkRsYk

Aangekomen bij Kirk en Bianca werden we goed ontvangen, ze hadden al van alles geregeld. De simkaarten en belkaarten lagen klaar, mooie kamer met eigen badkamer, lekker luxe. Dit is waarschijnlijk alleen de eerste twee weken hoor haha. Bianca en Kirk wonen boven de school waar Bianca directrice van is. Het is een mooi en groot gebouw.

Vanmiddag gaan we Accra verkennen samen met Kirk, Bianca en Jodian. Komend weekend gaan we gelijk al een weekendje weg met Bianca, Jodian en vriendin van Bianca (het begint al goed) naar het strand. Ook zijn we deze week nog een ochtend welkom op een Ghanese school. Volgende week gaan we meedraaien in het ziekenhuis Konlebu bij Jean Paul de fysiotherapeut.

Tot het volgende verhaal!

Bye

Liefs Femke en Femke