Lieve mensen,

Hier zijn we weer vanuit Ghana!

We verblijven alweer een week in Offinso, revalidatiecentrum van Mr. Ark. We hebben onze draai gevonden hier. Wat een andere cultuur zeg. Deze week hadden de studenten dus een ‘vaste' week en hebben ze geen tijd voor therapie. Waardoor wij even rustig kunnen wennen hier. Deze week hebben we voor het eerst de gehandicapten kinderen gezien die hier vanuit de omgeving komen voor fysiotherapie. Deze kids komen op dinsdag en donderdag naar het centrum, ze worden met een busje opgehaald met driver Fabio en Ghanese vrijwilligster Belinda. In de ochtend krijgen ze therapie en in de middag gaan ze of spelen of rusten. Doordat er kort geleden een paar kindjes zijn overleden, waren er dinsdag maar 5 kindjes gekomen. Drie meisjes uit de omgeving en 2 jongens zwaar gehandicapt uit het centrum. Donderdag waren alleen de drie meisjes er, de jongens waren ziek. Wat maakt je hier veel mee zeg, sommige dingen wil je eigenlijk helemaal niet mee maken.

Zoals afgelopen dinsdag, de kinderen kregen rijst voor lunch. Er zijn dus al meerdere kinderen ziek hier in het centrum. Antwi, een gehandicapt jongetje was ook ziek. Toch kwam hij de hele dag naar de fysiotherapie. Tijdens de lunch kwam al de rijst wat hij net naar binnen had gewerkt er weer uit. Om alle gebouwen hier in het centrum zitten soort van gleuven waar mensen hun behoeftes in doen, troep in gooien etc en dus ook kots van kinderen in werpen :S

Nu bleek de rolstoel van Antwi wel op de rem te hebben gestaan alleen de rem blijkt het dus niet goed te doen. Reed de rolstoel waarin Antwi zat zo in de gleuf, zijn hoofd knalde keihard op de rand. Oeooe, dat was toch eng om te zien en wat een knal. We konden niks doen. Wij schrokken ons rot en dachten echt dat hij dood was. Hij bewoog namelijk helemaal niet. Truus en Femmuz hebben hem opgepakt en in de rolstoel gezet. Belinda kwam gelijk terug en zei helemaal niks, het leek net of het haar niks deed. Ze veegde en poetste hem een beetje schoon en klaar. Wij dachten, ja daaaag. Die gaat eerst maar is naar het ziekenhuis en laten checken of alles oke is met hem. Wij stonden er echt op met z'n allen dat Antwi naar het ziekenhuis moest. Truus ging met Antwi en de verzorgster van hem mee naar het ziekenhuis hier in Offinso. Als we Truus de verhalen moeten geloven is het echt zo onhygiënisch hier in het Ziekenhuis en willen we hier ook echt niet ziek worden. We doen ons best hier om gezond te blijven. Gelukkig gaat het met Antwi wat beter, had uitdrogingsverschijnselen en was gewoon echt ziek. Hij verblijft nog wel in het ziekenhuis.

Ook zijn we deze week voorgesteld aan de burgemeester van Offinso. Mr. Ark deed net of wij hele belangrijke mensen zijn en moesten dus even een praatje maken met hem.

Vrijwilliger Elin, die werkt voor de organisatie Live Build had afgelopen woensdag haar afscheidfeestje en een soort van opening van het nieuwe gebouw. Deze organisatie heeft het nieuwe fysiotherapie centrum gebouwd. Het is nog helemaal niet af hoor. Zo hebben wij dus ons eerste echte Ghanese feestje mee gemaakt. Alle Obruni's aan één tafel, wel heel grappig. En wat een speeches zeg, Mr. Ark, belangrijke mensen, burgemeester en noem maar op. Zelfs Truus heeft gespeecht hahah. Sanne, onze opdrachtgever kon er helaas niet bij zijn en had ons gevraagd om haar speech voor te lezen, Truus wilde dit gelukkig doen. We hebben ook veel moeten bidden.

Deze week zijn we ook voor school bezig geweest hoor hihi. Maar het is ons wel duidelijk dat ons handboek pas echt goed gebruikt kan worden als het nieuwe centrum met fysiotherapeut klaar is. Daarom gaan we de komende weken ons bezig houden met de inrichting van het nieuwe centrum. Hiervoor gaan we ons sponsorgeld voor gebruiken. We hebben al om de tafel gezeten met de timmerman en de mannelijke naaister. De timmerman gaat mooie tafels, kasten en behandelbanken voor ons maken. De naaister gaat voor ons mooie grote matten maken. Woensdag zullen we op pad gaan voor Dettol, we gaan het hier toch schoonmaken. Dit is errug nodig. Ook zullen we materialen kopen zoals een hometrainer, stoelen en handdoeken etc. We hebben zin om te shoppen in Kumasi. Ohjah we zijn ook nog naar Kumasi geweest op de big market. Wat veel op elkaar staande kraampjes, door elkaar heen met van allerlei spullen en smalle gangetjes. We konden de uitgang niet eens meer vinden.

Het leven hier in Ghana is heel relaxt. Wij beiden moeten erg wennen, zowieso aan de cultuur en viezigheid. Maar ook aan de dagindeling, die is niet zo vol gepland als dat we in Nederland gewend zijn. We hebben het hier goed naar onze zin alleen af en toe vragen we ons af wat we hier doen, want in Nederland hebben we het zo goed en hier mag je blij zijn als er water is. We kijken uit naar de weekenden dat we wat van Ghana te zien krijgen. Vannacht om 3uur vertrekken we naar Kumasi om daar de bus te pakken naar Takoradi om daar heerlijk een weekendje aan zee te blijven in een Nederlands resort. Het eten blijkt daar echt gigantisch goed te zijn dus ff geen rijst en rode saus.

Groetjes van ons.